مقاله واکاوی ابعاد حقوقی حضانت در حقوق ایران با نگرشی در حقوق آذربایجان
چکیده
حضانت جزء مباحث مهم خانواده در نظام‌های مختلف حقوقی است و نظر به اهمیت جایگاه طفل در ساختن جامعه آینده، توجه به نگهداری، تربیت و حضانت او نیز ضروری شمرده می‌شود. مسأله حضانت و اولويت هر يك از پدر و مادر براي نگهداري و سرپرستي طفل بيشتر زماني مطرح مي‌گردد كه آنها از هم جدا مي‌شوند. در قانون مدنی ایران تا سن هفت سالگی مادر برای حضانت فرزند شایسته‌تر است. بعد از آن سرپرستی کودک به پدر سپرده می‌شود و در این میان تفاوتی بین دختر و پسر نیست. اگر فقط یکی از پدر و مادر زنده باشد، نسبت به سایر خویشاوندان در سرپرستی کودک اولویت دارد. در صورتی که هیچ یک از پدر و مادر زنده نباشند، حضانت به جد پدری می‌رسد و در صورت عدم وجود ولی، مسئولیت متوجه خویشاوندان به ترتیب تقدم در ارث‌بری می‌شود. اما در جمهوری آذربایجان تا زمانی که کودک به ده سالگی برسد، مادر سرپرستی او را بر عهده دارد و بعد از آن هم دادگاه براساس مصالح کودک و با در نظر گرفتن نظر وی، حکم صادر می‌نماید. مقایسه نظام‌های حقوقی مختلف به خوبی نقاط قوت و ضعف آنها را نشان می‌دهد و این خود می‌تواند در تقویت یک نظام حقوقی موثر باشد.
دیدگاهی بنویسید