مقاله واکاوی ابعاد حقوقی قراردادهای بالادستی نفت و گاز
چکیده
عملیات نفتی به دو بخش بالادستی و پاییندستی تقسیم میشود که بخش بالادستی شامل مراحل اکتشاف، ارزیابی، توسعه، برنامهریزی برای بهرهبرداری و تولید است. امروزه صنعت نفت جهان در بخش بالادستی با چالشهای متعددی از جمله نیاز به افزایش تولید نفت در پی افزایش تولید ناخالص کشورها، دسترسی به ذخایر جدید، مدیریت روند نزولی ذخایر میادین قدیمی، حفظ و ارتقای دانش فنی با توجه به موج بازنشستگی نیروی انسانی باتجربه و عملیات در مناطق روبهرو است. در این میان، امکان بهرهبرداری حداکثری از امکانات موجود با توجه به موضوع مهم انعقاد قراردادهای سرمایهگذاری و تولید، اهمیت بیبدیلی داشته و خواهد داشت. قراردادهای خدماتی بالادستی صنعت نفت و گاز ایران به عنوان یکی از قراردادهای بینالمللی حاکم بر پروژههای بالادستی اعم از اکتشاف و توسعه میادین نفت و گاز کشور از گذشته تا به حال درصدد جذب سرمایه گذاری خارجی و تعامل با شرکتهای بین المللی نفت و گاز بوده است. این قراردادها در پروژههای بالادستی صنعت نفت و گاز ایران حاوی اصولی قانونی است که شالوده تشکیل این قراردادها محسوب میشود. حال با توجه به ضرورت طراحی این نوع قراردادها، بایستی تبیین گردد که اساسا قوانین جاری حاکم بر بخش بالادستی صنعت نفت و گاز، دلالت بر استفاده از چه نوع قراردادی را در صنعت نفت و گاز کشور دارد و همچنین ملاحظات و چارچوبهای حقوقی – قراردادی چگونه باشد تا در طراحی قراردادهای آتی در برگیرنده منافع حداکثری ملت ایران باشد که در این مقاله، این ابهامات مورد مطالعه قرار میگیرد.
دیدگاهی بنویسید